Daar gaat hij….mijn liefde…ruim drie weken alleen op reis.
Ik ben zo verschrikkelijk trots op hem! Want hij doet het, zijn droom verwezenlijken!
Al jaren heeft hij het erover. Alleen op reis. Gewoon een tijdje op jezelf aangewezen zijn.
En ik zeg al die jaren ..ga! Het zal je zo ontzettend goed doen!
Ik ben ook een tijdje alleen weggeweest (lees het hier maar) en ik had het voor geen goud willen missen. Tuurlijk was het voor mij wel iets anders, omdat ik geen gezin achterliet, maar waarom zou dat je tegenhouden? Ik ben van mening dat het juist een goed voorbeeld is voor je kinderen om je dromen na te jagen. Dat het mooi is om iets van de wereld te zien. Hij gaat ons missen en wij hem, maar het is helemaal niet erg om je geliefde een tijdje niet te zien. We hebben er goed over nagedacht wat het effect zou kunnen zijn op de jongste. Zij en haar papa zijn vier handen op één buik, dus hoe gaat ze reageren? Ja, ze heeft s’ochtends hard gehuild bij het afscheid, maar toen ik haar die middag uit school haalde was ze allang weer overgestapt tot de orde van de dag; Mama, mag ik een saucijzenbroodje?
Ze heeft een kalender die ze elke dag afstreept en ze krijgt elke ochtend uit een grabbelton een klein cadeautje. Als de cadeautjes op zijn, dan komt papa die dag terug.
Behalve dat ik erin geloof dat het goed is voor je persoonlijke ontwikkeling om alleen op reis te gaan, ben ik er nog meer van overtuigd dat het goed voor je is om een land te bezoeken waar de mensen het stukken minder goed hebben. Waar echte armoede heerst. Dat je het besef krijgt dat je alle geluk van de wereld hebt gehad dat je wiegje in Nederland stond. Ik denk dat je ‘rijker’ terugkomt, wat je uiteindelijk een beter mens maakt.
Deze reis naar o.a. Nicaragua moest hij alleen doen, maar over niet lange tijd komt er een dag en dan gaan we samen.
