Beste fietser……
Ondanks dat we elkaar niet heel vaak tegen het lijf fietsen, moet mij toch even iets van het hart. De keren dat ik je wel tegenkwam was dat vaak niet zo gezellig. Jij werd boos op mij. Soms noemde je me een stom wijf, soms botste je expres tegen me aan of je ging mij heel hard zuchtend en geïrriteerd voorbij.
Jij bepaalt zelf wel of je stopt of niet!
Want ik rem namelijk voor het rode stoplicht. Dat heb ik zo geleerd en volgens mij is dat ook de bedoeling. Bloedirritant natuurlijk voor iemand die wel door wil rijden. Nu rem ik je af en moet je daarna weer harder trappen om snelheid te maken. Al die toeterende auto’s zie je waarschijnlijk als een soort aanmoediging voor het harder trappen. Jij vindt niet dat je hoeft te stoppen voor dat rode stoplicht. Jij bent namelijk volwassen en kan heel goed zelf bepalen wat wel of niet goed voor je is en je maakt je liever druk over andere dingen. Zoals misschien wel de scooters op dat fietspad waar jij rekening mee moet houden. Die kunnen beter naar de weg, laat die auto’s er maar mee dealen.
Beste fietser….wat zou jij zeggen tegen jouw kinderen?
Maar fietser, ondanks onze verstoorde verstandhouding zou ik je toch graag om advies willen vragen. Als ik bij het stoplicht sta met mijn kleintje, jij komt ons voorbij sjezen door dat rode licht en zij vraagt mij: Dat mag toch niet mama? En ik zeg: Nee schat, dat mag niet. Waarop zij vraagt: Maar waarom stopt die fietser dan niet? Wat zal ik dan zeggen? Wat vind jij als ervaren fietser in de grote stad nou een goed en passend antwoord voor de jeugd. Aan zij die later zelfstandig aan het verkeer gaan deelnemen. Die verkeersles krijgen op school, maar merken dat het in de praktijk vaak anders gaat. Wat geef ik haar nou als reden dat jij de verkeersregels aan je laars lapt en niet alleen jezelf, maar zoveel anderen in gevaar brengt? Ik denk dat jij zal vinden dat het mijn plicht is als moeder om mijn kinderen goed op te voeden dus vertel….Want ik weet het echt oprecht niet.
Stuur je mij een mailtje?
